تحلیل آماری نسبت «حداقل هزینه خوراکی هر فرد» به «حداقل دستمزد مصوب» در هر ماه از سال ۱۳۹۹ تا آبان ماه ۱۴۰۳ نشان می‌دهد که این نسبت از سال ۱۳۹۹ تا ۱۴۰۲ دارای روند صعودی بوده است.
به گزارش بنکر (Banker)، در سال ۱۴۰۲ نسبت به سال ۱۳۹۹، هر فرد قسمتی بیشتری از حداقل حقوق خود را برای تأمین حداقل نیازهای خوراکی خود در هر ماه هزینه کرده است.
هرچه این نسبت کمتر باشد، به معنای افزایش رفاه افراد در جامعه است.
افراد بخش کمتری از درآمد خود را صرف نیازهای خوراکی می‌کنند، و در نتیجه، سهم بیشتری از حقوق خود به نیازهای غیرخوراکی اختصاص می‌یابد که کیفیت زندگی را ارتقا می‌دهد.
طبق بررسی‌ها، این نسبت در سال جاری به بیش از ۳۲ درصد رسیده که هرچند نسبت به سال ۱۴۰۲ کاهش یافت.
لازم به ذکر است که این آمار مربوط به داده‌هایی است که تا آبان ماه ۱۴۰۳ توسط نهادهای آماری رسمی کشور منتشر شده است.
کاهش کیفیت زندگی در پنج سال گذشته
با توجه به یک سبد پیشنهادی، حداقل هزینه خانوارها در هر ماه محاسبه شده است، که نشان‌دهنده مبلغ لازم برای تأمین حداقل کالری دریافتی هر فرد است.
این گزارش میانگینی از داده‌های ماهانه برای هر سال را ارائه می‌دهد .
با تقسیم این رقم بر حداقل حقوق مصوب کشوری در هر سال، نسبت مذکور به‌دست می‌آید که نشان می‌دهد هر فرد چه میزان از درآمد خود را صرف تأمین خوراک می‌کند.
این نسبت در سال ۱۳۹۹ معادل ۲۸ درصد بوده است.
به عبارت دیگر، در سال ۱۳۹۹ هر فرد با حداقل حقوق مصوب، ۲۸ درصد از درآمد خود را برای تأمین حداقل کالری مورد نیاز خود صرف می‌کرده است.
اما این نسبت با گذشت زمان در سال‌های بعد افزایش یافته تا جایی که در سال ۱۴۰۲ به ۳۶.۴ درصد رسیده است.
افزایش این نسبت نشان‌دهنده کاهش رفاه عمومی در جامعه است.
زیرا با افزایش سهم هزینه خوراک از درآمد افراد، سهم غیرخوراکی‌ها کاهش یافته است .
در نتیجه رفاه خانوارها تحت تأثیر قرار می‌گیرد.
آمار اخیر از نسبت «حداقل هزینه خوراکی هر فرد» به «حداقل دستمزد مصوب» در هر ماه از سال ۱۴۰۳ نشان می‌دهد که این سهم به ۳۲.۸ درصد کاهش یافته است.
ضروری است خاطرنشان شود که این سهم برای سال جاری با توجه به آمارهای رسمی تا آبان ماه محاسبه شده است.
انتظار می‌رود تا پایان سال با افزایش مواجه شود.
