مدار اقتصادی| چین به عنوان بزرگترین واردکننده نفت در جهان، اهمیت قابل توجهی برای بازارهای این محصول دارد. با این حال، فعالان بازارهای جهانی باید این موضوع را مدنظر داشته باشند که احتمال دارد چین در آینده به مصرف بیشتر نفت خام ادامه ندهد.
آخرین ارقام واردات نفت چین نشان میدهد که در ماه ژوئیه، چین ۱۲ درصد کمتر از ماه ژوئن و سه درصد کمتر از ژوئیه ۲۰۲۳ نفت وارد کرد. این ارقام، موجب شد که نظراتی مبنی بر کند شدن اقتصاد چین و همچنین کاهش تقاضای نفت مطرح شود و قیمتهای بینالمللی کاهش یابد.
در اخبار دیگر، هند به تازگی چین را به عنوان بزرگترین خریدار نفت خام روسیه با نرخ نزدیک به ۲.۱ میلیون بشکه در روز پشت سر گذاشته است که این میزان نمایانگر افزایش ۴.۲ درصد ماهانه و ۱۲ درصد سالانه است. به همراه ارقام واردات نفت، دادههای اقتصادی چین نیز عدم قطعیت زیادی در مورد تقاضا را برای معاملهگران و تحلیلگران ایجاد کرده است. کاهش رشد تولید و بحران املاک و مستغلات دلایل محکمی برای نگرانی در مورد تقاضای نفت در کشوری است که به صنعت تولیدی و بخش املاک و مستغلات پررونق خود معروف است.
به نظر میرسد که این عدم قطعیت اکنون به اوج خود رسیده است: کلاید راسل، ستوننویس رویترز، این هفته این سوال را مطرح کرد که آیا تقاضای چین به اوج خود نرسیده است؟ راسل به نرخ واردات رکوردی نفت خام چین در سال گذشته اشاره کرد و نوشت به نظر میرسد اکثر تحلیلگران و معاملهگران باور دارند کاهش امسال یک مسئله موقتی است.
به راحتی میتوان فهمید که چرا بسیاری در بازار انتظار دارند که نوسان تقاضا یک مشکل موقتی باشد. واردات نفت چین به مدت ۱۹ سال متوالی در مسیر صعودی مستقیم قرار داشت تا اینکه در سالهای ۲۰۲۰ و ۲۰۲۱ به دلیل قرنطینههای ناشی از همهگیری کاهش یافت. سپس شروع به بهبود کرد و به بالاترین میزان خود یعنی ۱۱.۲۹ میلیون بشکه در روز در سال گذشته رسید.
بسیاری از خوشبینان نفتی امیدهای خود را به بهبود پس از همهگیری چین بسته بودند. به هر حال، منطقی بود که کشوری که به طور مداوم حجمهای بیشتری از نفت وارد میکرد، پس از پایان قرنطینهها به این روند رشد بازگردد. به نظر میرسد این گروه از بازیگران بازار، فرآیندهای دیگر مانند مشکلات صنعت املاک و مستغلات پس از سالها رشد و کاهش تولید در اقتصاد جهانی پس از همهگیری، را نادیده گرفتهاند.
در این بین البته، داستان خودروهای برقی وجود دارد. چین تصمیم گرفت که در زمینه خودروهای برقی پیشرو شود و این کار را انجام داد. این کشور در حال حاضر بزرگترین بازار خودروهای برقی در جهان را دارد و این بازار، برخلاف بازار خودروهای برقی در اروپا، همچنان در حال رشد است.
در چین، فروش خودروهای هیبریدی پلاگین و خودروهای برقی بیش از ۵۰ درصد از کل فروش خودروها را تشکیل میدهد، با مجموع ۸۵۳,۰۰۰ خودرو! این رقم، طبق آمار شرکت تحقیقات بازار Rho Motion اوایل این ماه توسط رویترز منتشر شد. این روندِ رشد فروش خودروهای برقی بود که موجب شد سینوپک، شرکت نفت دولتی، پیشبینی کند که تقاضای نفت در چین قبل از سال ۲۰۲۷ به اوج خود خواهد رسید.
یکی دیگر از عوامل مؤثر در تقاضای نفت، جایگزینی دیزل با گاز طبیعی مایع به عنوان سوخت در کامیونها است. با ارزانتر شدن LNG و سوختن پاکتر از دیزل، ماشینآلات صنعتی در حال تغییر هستند، به طوری که تقاضا برای دیزل کاهش یافت و طبق گزارش وود مکنزی، سال گذشته به ۲۰۰,۰۰۰ بشکه در روز رسید.
برخی از این عوامل که در تعیین تقاضای نفت چین نقش دارند، روندهای ثابت مانند رشد خودروهای برقی هستند. دیگر عوامل، مانند جایگزینی دیزل با LNG توسط بازار تعیین میشوند. به محض افزایش قیمتهای LNG، این تغییر کند خواهد شد. همچنین عامل تولید و املاک و مستغلات وجود دارد، جایی که کاهش سرعت احتمالاً دائمی نخواهد بود. با این حال، با توجه به ظرفیت بیش از حدی که چین در هر دو بخش ایجاد کرده، ممکن است بهبود از آنچه تصور میشود، کمتر باشد.
چین برای تامین نزدیک به ۶۰ درصد از مصرف خود به واردات انرژی متکی است و این موضوع، موجب نارضایتی این کشور است. بنابراین منطقی است که همه چیز را برای کاهش این وابستگی با تشویق راهحلهای انرژی جایگزین انجام دهد. به عبارت دیگر، ممکن است اوج تقاضای نفت چین را در آینده نزدیک شاهد باشیم اما در نهایت، چین ممکن است به مسیر قبلی مصرف حجمهای فزاینده نفت خام بازنگردد.