به گزارش گروه اقتصادی خبرگزاری برنا، رئیس کمیسیون خدمات فنی ومهندسی واحداث اتاق ایران، گفت: در کمیسیون خدمات فنی و مهندسی و احداث اتاق ایران تشکلهای تخصصی حوزه فنی و مهندسی و احداث حضور دارند. این تشکلها شامل انجمنها، اتحادیهها و فدراسیونها هستند که موجب شده ظرفیت مناسبی در کمیسیون در زمینه فنی و مهندسی و احداث وجود داشته باشد.
علی نقوی، در نشست کمیسیون خدمات فنی ومهندسی واحداث اتاق ایران که به بررسی دیدگاه و توانمندی تشکلهای تخصصی در توسعه منطقه و سواحل مکران اختصاص داشت، افزود: با توجه به ظرفیتهای موجود، کمیسیون آمادگی دارد برنامهای را برای تبادل ظرفیتهای بخش خصوصی و شورای مکران و تدوین نقشه راه همکاریهای آینده تنظیم کند.
نقوی ادامه داد: برای این منظور تدوین تفاهمنامه همکاریهای مشترک مشتمل بر فعالیتهایی که در فضای مهندسی کشور فراهم است و ظرفیتهایی را که در شورای مکران میسر است، پیشنهاد میکنیم.
در ادامه رضا حاجیکریم، رئیس هیات مدیره فدراسیون صنعت آب به معرفی ظرفیت فدراسیون صنعت آب ازجمله تشکلهای اقتصادی ثبتشده در اتاق گفت: اولویت اصلی فدراسیون، بحث سرمایهگذاری است، چراکه منابع مالی دولت حتی در صورت رفع مسائلی، چون FATF و یا تبلیغات بینالمللی بازهم نمیتوان پیشبینی کرد که منابع چندانی در اختیار پروژههای توسعهای و سرمایهای قرار گیرد. بنابراین، در فدراسیون موضوعات فیزیبل و بانکیبل شدن پروژهها است که در سطوح مختلف در حال پیگیری هستیم.
او ادامه داد: مکران ظرفیت فوقالعادهای است که بر اساس گزارشهای واصله، همچنان بکر است و تنها نقطه امیدی است که بتوان توسعه پایدار را در آن منطقه عملیاتی کرد. بر اساس مطالعات فدراسیون آب در خصوص آب منطقه مکران و با توجه به جلساتی که با مدیران شورای مکران داشتهایم، در مکران با دو مسئله مواجه هستیم.
حاجی کریم درباره این دو مسئله گفت: مسئله اول، تأمین آب، بحرانهای تأمین آب و خشکسالیهاست. مسئله دوم، سیلابهایی است که بنا بر مطالعات نهادهای علمی و بینالمللی و اتاق ایران، در منطقه جنوب شرقی ایران، در افق کوتاهمدت تا سال ۲۰۴۰ و در افق بلندمدت تا سال ۲۰۷۰، با جهش در بارش مواجه خواهیم شد. بدین معنا که برخلاف ترکیه در غرب با خشکسالیهای شدید مواجه خواهد شد، در جنوب ایران بخصوص جنوب شرق ایران، با افزایش بارش شدید مواجه خواهیم شد. ولی این افزایش بارش، تراکنشهای نقطهای دارد، یعنی اینکه دفعتاً نازل میشود و با سیلاب مواجه خواهیم شد.
او تصریح کرد: در مکران به همان اندازه که باید نگران تأمین آب منطقه باشیم، باید نگران مواجهه با سیلاب باشیم. پیشنهاد میکنیم که یکبار وضعیت کلی آب منطقه را از چابهار تا بندرعباس بهصورت داینامیک سیستم شامل زیرسیستمهای مختلف موردبررسی قرار دهیم و IWRM در قالب مدیریت سیستم تهیه شود
او افزود: در این مدل، سیلابها، منابع آبشیرینکن، مصارف، جانمایی جمعیت و ظرفیتهای آب نامتعارف مانند استفاده از پساب ملاحظه و بررسی میشوند. بهاینترتیب، مشخص میشود که تا چه میزان آب هست و با سیلابها چه میتوان انجام داد. تأمین آب در منطقه مکران با آبشیرینکن، حدود ۰.۸ تا ۱.۲ یورو در هر مترمکعب هزینه دارد. این در حالی است که سالانه حدود ۱.۵ میلیارد مترمکعب آب شیرین را در قالب سیلاب از دست میدهیم و وارد دریا میشود. بهطوریکه آب شیرین در دریا شور و مخرب شده و فرسایش خاک را هم در برداشته و صدها هزار تن خاک را هم وارد دریا میکند. پتانسیلهای فدراسیون صنعت آب، بهگونهای است که تمام زیرمجموعههای فعال در صنعت آب، در فدراسیون قرار دارند. فدراسیون مشتمل بر مأموریتهای دهگانهای است که مهمترین آن بهبود محیط کسبوکار صنعت آب ایران با رویکرد توسعه پایدار است.
به گفته حاجی کریم. در اسناد بالادستی مصوب و ابلاغشده توسط مقام معظم رهبری، نرخ رشد در سواحل، دو برابر نرخ رشد سرزمین اصلی در نظر گرفتهشده است. با ملاحظه محورهای رشد مناطق ساحلی، در هر محور نیاز به تأمین آب مشاهده میشود، اعم از اسکان جمعیت، بازرگانی، صنعت، تولید انرژی، گردشگری و … که همگی آب محور میباشند.
او تصریح کرد: در استراتژی توسعه صنعتی نیازمند تأمین آب برای صنایع مختلف مستقر است. چراکه انتقال صنایع به جنوب کشور، از مهمترین رویکردهای استراتژی توسعه صنعتی در دولت است. در منطقه مکران ظرفیتهای مناسبی در تولید انرژی اعم از نیروگاهها، انرژیهای
هستهای، فسیلی و تجدید پذیر است که نیاز به مقادیر زیادی آب هست. در سواحل، آبشیرینکنها یکی از در دسترسترین گزینهها هستند، اما آبشیرینکنها، پایدار و ارزان نمیباشند. هر چه از سواحل دورتر شویم، گزینه استفاده از آبشیرینکن توجیهپذیری کمتری پیدا میکند.
عضو کمیسیون خدمات فنی و مهندسی و احداث اتاق ایران گفت: انتقال آب از سواحل به فلات مرکزی برای توسعه صنعتی، دارای توجیه اقتصادی است ولی انتقال آن به کلانشهرهایی مانند مشهد و تهران توجیهپذیر نبوده و پایداری هم نخواهد داشت، بهطوریکه حتی مشکلات امنیتی هم ایجاد خواهد کرد. بنابراین، مزیتهای آبشیرینکنها در فواصل از بین میروند.
او در ادامه تاکید کرد: در جنوب ایران، اسکان جمعیت در نوارهای ساحلی کمتر از ۲ درصد است، این در حالی است که در امریکا تراکم جمعیتی در نوارهای ساحلی ۸۱ درصد است. در دنیا ۵۵ درصد جمعیت در نوارهای ساحلی زندگی میکنند. تا سال ۲۰۵۰ این رقم به ۷۰ درصد میرسد. در سواحل جنوبی ایران که دسترسی خوبی داریم ولی هیچگونه استفادهای نداریم.
حاجی کریم با اشاره به ۱۰۳ میلیارد مترمکعب آب تجدیدپذیر در سال در کشور گفت: اصولاً نباید بیشتر از ۵۱ میلیارد مترمکعب آب مصرف کنیم ولی امروز ۹۲ میلیارد مترمکعب آب را مصرف میکنیم که ۸۱ میلیارد مترمکعب آن در کشاورزی مصرف میشود. کشاورزیای که از تکنولوژیهای بسیار قدیمی برخوردارند. در حوزههای آبریز جنوبی، از جنوب شرق به سمت غرب، سیمای خشکسالی منطقه حاکم و دسترسی به آب کمتر میشود. در دیگر مناطق جنوبی که دسترسی آبی داریم امکان مواجهه با سیلاب مشاهده میشود.
او تصریح کرد: این سیلابها رامیتوان در این کانال هدایت و ذخیره کرد و دسترسی به آب را از غرب به شرق مکران مطرح کرد. این طرح، نیازمند سرمایهگذاریای است که خودگردان نیست. این کانال، میتواند منجر به انتقال صنایع به منطقه مکران شود. سدهای منطقه مکران میتوانند ذخایر خوبی را تشکیل دهند و از آب خوبی هم برخوردارند.
حاجی کریم افزود: در مکران مجموعهای از آبهای شیرین و شور، پساب خانگی که با توجه به جمعیت فعلی عدد بزرگی نیست ولی با افزایش جمعیت نیازمند پساب خانگی هستیم. با مطالعات انجامشده، پیشبینیهای لازم برای اجتناب از وضعیت مشابه تهران در منطقه مکران شده است. در مکران شرقی به غیر از آبشیرینکن، ۴۰ میلیون مترمکعب امکان بهرهبرداری است که این عدد قابلتوجهی است. در مکران غربی ظرفیت آب زیرزمینی نیست، اما آبهای سطحی موجود هست. با توجه به نقشه سدهای ساختهشده و در دست مطالعه منطقه، گستردگیای را شاهد هستیم که فدراسیون به آنها پرداخته است.
در ادامه احسان ثقفی، رئیس انجمن سازندگان تجهیزات صنعت نفت و انجمن صنعت جرثقیل کشور و فدراسیون صنایع تجهیزات ماشینسازی هم گفت: اقتصاد ایران یک اقتصاد کماکان مبتنی بر نفت است بهطوریکه با حذف نفت اقتصاد متوقف میشود. اگر اقتصاد ایران متوقف نشده است مرهون سازندگان تجهیزات صنعت نفت است. بازسازی و نگهداری تجهیزات علیرغم تحریمها، با مجاهدت و تلاش فعالان این حوزه بهگونهای بوده است که امروز بالغبر ۸۵ درصد تجهیزات داخلی سازی شده و بیش از ۷۵ درصد آنها مورداستفاده قرارگرفته است.
او تصریح کرد: در حوزه سرمایهگذاری، ساخت، استقرار در منطقه، طراحی و مشاوره، امکان همکاری با منطقه مکران است و این تشکل آمادگی هرگونه همکاری و بازدید از منطقه و یا نشستهای مطالعاتی و مشاورهای دارد.
فرید نائینی، عضو کمیسیون و رئیس انجمن تولیدکنندگان و فناوران صنعت ساختمان هم گفت: در نشست ریاستجمهور منتخب با ریاست اتاق ایران در هفته گذشته، از سوی رئیس اتاق اعلام شد که آمادگی حضور در طرح مکران داریم. ازآنجاییکه توسعه سواحل خلیجفارس در منطقه مکران، طرحی در مقیاس ملی است و کشور ما از تکنولوژیهای نسل اول و دوم و حتی سوم برخوردار نیست، ضرورت دارد چگونگی حضور بخش خصوصی در منطقه با تکنولوژی نسل چهارم و فقدان دسترسیهای لازم به استانداردهای جهانی موردبررسی دقیق قرار گیرد.
احمد عزیزی لرد، هیات مدیره انجمن بیمارستان سازهای ایران هم گفت: طرح توسعه مکران از اهمیت بالایی برخوردار است و میتواند به طرح توسعه کشور منجر شود. تجربه توسعه مناطق آزاد، حاکی از عدم موفقیت طرحهای توسعهای است و ازآنجاییکه منطقه مکران از ظرفیتهای بسیار مناسبی برای توسعه برخوردار است، باید ابعاد کلان طرحهای منطقه مورد بررسیهای دقیق و کارشناسی قرار گیرد. افق بسیار بلندی برای اشتغال، توسعه صنایع، و بسیاری فرصتهای دیگر در منطقه وجود دارد.
او افزود: در حال حاضر در کشور ۱۰ هزار تخت بیمارستان موردنیاز است که نیازمند تأمین اعتبارات و منابع مالی است. البته این تعداد تخت، در حال ساخت است. در کشور بیمارستانهایی در اندازههای بینالمللی احداثشدهاند که به امر گردشگری سلامت نیز مشغول میباشند و میتوان با همین استانداردهای بینالمللی در منطقه مکران حضور یافت.
مهدی طبیب زاده، رئیس اتاق کرمان هم گفت: اتاقهای استانی با تمام ظرفیت آماده همکاری با منطقه میباشند و نشست امروز فرصت مناسبی است برای تبادل نظر و بررسی ظرفیتهای همکاریهای فیمابین.
در ادامه حمد اللهیاری، مدیر فناوری و دانشبنیان مکران هم گفت: در بررسی اهداف کلان توسعه منطقه، اسناد توسعه مکران در سوابق منتشرشده است و قابل جستجو در فضای مجازی است. طرح تفصیلی توسعه مکران نیز تدوین و تهیهشده است و در حال بررسی برای تصویب است. مهمترین اهداف کلی منطقه، تبدیل به منطقه اقتصادی مهم کشور است. جمعیت پذیر کردن منطقه از دیگر اهداف موردنظر منطقه است که مستلزم بررسیهای فنی و کارشناسی است. بر اساس مطالعات صورت گرفته میتوان ۲.۲ میلیون نفر را در حال حاضر اسکان داد.
انتهای پیام/